\ Bourgogne
Domaine Jean-Claude Ramonet
Over Ramonet kan je een korte of een lange uiteenzetting geven, maar in beide gevallen zullen de superlatieven de rode draad vormen. Of het nu gaat over een grand cru of over een village wijn, over een goed of minder goed oogstjaar, dit domein zal er vrijwel altijd in uitblinken. We kijken hier naar 3 generaties die zich steeds één hebben gevoeld met hun wijngaarden en de ware belichaming hebben getoond van het begrip ‘wijnboer’ an sich.
Alles begon bij Pierre Ramonet, die opgroeide tussen de wijnranken en zoals elke landbouwerszoon leerde hoe de grond te bewerken en hoe het fruit te telen. Zijn know-how op het land veranderde al vrij snel in gedrevenheid, wat uiteindelijk leidde tot zijn allereerste aankoop van een perceel ‘Clos Saint-Jean’ in 1926. Daarna was het de beurt aan ‘Les Ruchottes’ in 1934, gevolgd door ‘Clos de la Boudriotte’. Reeds voor de tweede wereldoorlog werden zijn wijnen overzees verkocht en pronkten ze op de menukaarten van de Franse sterrenzaken. Pierre Ramonet, werd door sommigen van zijn tijdgenoten als één van de beste wijnmakers aller tijden beschouwd en leeft ook nu nog voort in de gedachten van velen. De publieke opinie schreef hem een zekere excentriciteit toe, weliswaar voortkomende uit zijn genialiteit in relatie tot zijn druiven. Hij was in eerste instantie een wijnbouwer maar door zijn streven naar perfectie behoorde hij tot een klasse apart. De artiest in hem voedde daarenboven zijn droom om ooit een deeltje te kunnen bezitten van het fameuze ‘Montrachet’, dat het uitgangspunt van zijn ultieme kunstwerk moest worden. Zodoende liep hij in 1978 het notariaat binnen en betaalde er cash voor zijn langverwachte stukje topgrond. De Bâtard-Montrachet die hij toendertijd maakte kwam kwalitatief al vrij dicht in de buurt van de Montrachets van collega-producenten. U kunt zich vast voorstellen welke dimensie zijn versie ervan vanaf dat ogenblik zou gaan aannemen. Naar eigen zeggen betekende dit voor hem het summum. Hij verwoordde het als ‘le vin pour le vin’ die met de rustieke power van de Bâtard en het delicate minerale bouquet van de Chevalier in al zijn facetten net iets meer schoonheid zou bieden.
Hoe meer Pierre zijn wijngaardoppervlakte uitbreidde, hoe langer hij van huis weg was, maar hij wou en zou zelf blijven instaan voor alle taken zowel op het veld als in de wijnkelder. Op termijn kreeg hij daarbij de hulp van zijn zoon André Ramonet die hem voornamelijk vervoegde tijdens de oogst en waarmee tegelijk zijn opvolging zou gegarandeerd zijn, maar het échte verhaal wordt eigenlijk verder verteld door zijn twee kleinzonen Jean-Claude en Noël Ramonet die sinds 1984 alles in het werk zetten om het imperium van hun grootvader in stand te houden. Ook zij raakten verknocht aan hun omgeving en deelden dezelfde passie voor wijn, met als gevolg dat ze vandaag nog steeds enkele van de meest begeerde Bourgognes ter wereld maken. De taken en de verantwoordelijkheden zijn inmiddels ingedeeld en goed omschreven, wat het mogelijk maakt dat ze ook elk onder eigen label kunnen produceren, maar naar de consument toe is het uiteindelijk wel de arbeid en de ziel van de beide broers die men in de fles terugvindt.
De Ramonets bewerken op heden 17 ha over 27 verschillende appellaties in de Côtes de Beaune, waaronder meerdere grand cru’s en premier cru’s in Chassagne-Montrachet, Saint-Aubin & Puligny-Montrachet. De nadruk ligt vooral op de productie van witte wijnen op basis van chardonnay (en recent een beetje aligoté uit Bouzeron) maar ook hun rode wijnen van pinot noir zijn van uitzonderlijke kwaliteit. In de wijngaard werken ze naar het voorbeeld van hun grootvader aan wie ze praktisch al hun kennis te danken hebben en voor wie ze allebei een immense bewondering hadden, zo getuigen alleszins hun stralende blikken wanneer deze bijzondere figuur ter sprake komt. Hun bijdrage aan het bedrijf heeft zich voornamelijk afgespeeld op het gebied van een betere maitrise van de rendementen. De Ramonet visie berust niet op ingewikkelde zaken maar gaat gepaard met een nogal instinctieve manier van werken. De hoofdprincipes zijn louter oude stokken, lage opbrengsten, eerbied voor het terroir en flexibiliteit naargelang het millésime. De witte wijnen krijgen een lange rijping sur lie, een gelimiteerde batonnage en een houtopvoeding van 12 tot 15 maanden op een mix van oud en nieuw hout. De bedoeling is om krachtige doch elegante bewaarwijnen te maken, en daarom hangt de keuze van tonnelier jaarlijks af van de karakteristieken die de oogst met zich mee brengt. Hoe de aciditeit zich ten opzichte van de smaakconcentratie en structuur verhoudt, zal hierin bepalend zijn. De rode wijnen ondergaan een koude maceratie en een natuurlijke fermentatie op cement. Ook hier wordt de wijn slechts enkele keren ondergestoken en overgepompt vooraleer de veroudering op eik aanvangt. De botteling gebeurt doorgaans tijdens de tweede winter.
Ondanks dat de wijnen van Ramonet wereldwijd een bijna mythische status kennen, blijft er rond de twee gebroeders toch een bepaald gevoel van eenvoud en nederigheid hangen, hetgeen hen uiteraard des te meer siert! Jean-Claude gaf ooit prijs dat hij het niet evident vindt om én wijnbouwer én terzelfdertijd bedrijfsleider te zijn in een cultuur waarin een overrompelende administratie vaak een mentale vermoeidheid teweegbrengt. Maar een goed gezond verstand zegt hem dat wanneer de klanten tevreden zijn, zij ook blijven terugkomen…en daar lijkt het probleem zich dus voorlopig niet te stellen, integendeel!